O książce: 2001 / Ostatnia, niedokończona powieść S. Brontë (1816–1855) „Emma”, ukończona następnie przez innego angielskiego pisarza, to opublikowano po raz pierwszy w języku rosyjskim „Kiedy czytałem ten niedokończony fragment, myślałem o wszystkim, co pozostało w nim niezapisane. Czy jest gdzieś i jeśli tak to gdzie? Czy ostatnia strona otworzy się ponownie, czy pisarka skończy opowiadać swoją historię? Czy uda jej się gdzieś skorygować tę historię o kłopotach i niepokojach młodej Emmy?” – tak napisał Thackeray, publikując ostatni rękopis swojej ukochanej Charlotte Brontë: dwa rozdziały powieści „Emma”, którą zaczęła kilka miesięcy przed swoją okrutnie przedwczesną śmiercią. Zadawane przez niego pytania wydawały się w tym momencie dość retoryczne – widać jednak, że nie był jedynym, który je zadawał. Minęło ponad sto lat, a zupełnie inna angielska pisarka, ukrywająca się pod pseudonimem Another Lady (jej prawdziwe nazwisko to Constance Savery), próbowała na nie odpowiedzieć, próbowała „opowiedzieć historię młodej Emmy” – rozciągając w ten sposób prawdziwy wątek od XIX do XX wieku Powieść „Emma” ukazała się w Londynie w 1980 roku, minęło kolejne dwadzieścia lat i teraz rosyjski czytelnik, i to nie XX, ale XXI wieku, będzie mógł to zrobić. poznać jego zakończenie. Ryzykowny eksperyment, w którym szacunek graniczy z śmiałością, a naśladownictwo naznaczone jest piętnem oryginalności, okazał się sukcesem. Powieść czyta się łatwo, jednym tchem nie czuje się w niej „szwów” – to ta sama powieść, o której Puszkin powiedział: „Powieść jest klasyczna, starożytna, znakomicie długa, długa, długa”. Jednocześnie jest to powieść niosąca atrakcyjny blask „dawnych czasów” – naturalnie i z wdziękiem połączona z tajemniczą smutną ironią, tym nieodzownym znakiem „nowej” literatury.